จำความได้ ขมรู้แต่ว่าโลกแคบๆ ของตัวเองนั้นมีแต่แม่คนเดียวเท่านั้น แขซัดเซพเนจรมากับลูกตั้งแต่ยังแบเบาะ ครูสมพรเจ้าของโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งในต่างจังหวัด(ริมทะเล) เวทนาจึงรับเลี้ยงแม่ลูกไว้ แขทำงานเป็นภารโรงช่วยงานโรงเรียนเต็มกำลัง แลกกับการที่ครูสมพรให้โอกาสขมได้เรียนหนังสือ แขหวังในสิ่งเดียวคือสักวันความทรงจำว่าตนคือใครจะกลับมา เพราะลูกจะได้ไม่ต้องลำบากอีกต่อไป แต่ยิ่งแขใช้ความพยายามในการเรียกความทรงจำกลับคืนมาเท่าไรก็ยิ่งทำให้หัวใจของเธอบอบช้ำเท่านั้น จนกระทั่งวันหนึ่งเมื่อครูสมพรเรียกซ้อมวงมโหรีเครื่องสายเพื่อแสดงในงานวันเกิดท่านผู้ว่าฯพี่ชายของเธอ เสียงเพลงโสมส่องแสงเหมือนปลุกเร้าบางสิ่งในจิตใต้สำนึกของแขแขร้องเพลงโสมส่องแสงได้อย่างไพเราะหมดจด สร้างความอัศจรรย์ใจให้ทุกคน พร้อมๆกับความทรงจำบางส่วนของแขกลับคืนมา สองแม่ลูกหวังว่าในคืนวันงานปาฎิหารย์จะบังเกิด